Ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή των Αντιπροσώπων και απευθύνεται στον Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως:
Παρακαλείται ο αρμόδιος Υπουργός να πληροφορήσει τη Βουλή των Αντιπροσώπων σχετικά με τα εξής, που προκύπτουν μέσα από δημοσίευμα της Εφημερίδας ΣΗΜΕΡΙΝΗ της 23 Φεβρουαρίου 2009 και αφορούν το ρόλο της Μονάδας Προεδρικής Φρουράς:
· Αληθεύει ότι, σύμφωνα με το δημοσίευμα, η Μονάδα Προεδρικής Φρουράς διαδραμάτισε επιχειρησιακό ρόλο στα πλαίσια της οργάνωσης της σύλληψης του τότε δραπέτη Αντώνη Κίτα (Αλ Καπόνε);
· Αληθεύει ότι, σύμφωνα με το δημοσίευμα, σχεδιάζεται η αναβάθμιση του ρόλου της Προεδρικής Φρουράς με ανάθεση σε αυτήν του συντονισμού ενεργειών Αστυνομίας – ΚΥΠ και της ανάλυσης πληροφοριών που άπτονται της ασφάλειας του Κράτους και της εγκληματικής δραστηριότητας φατριών και εμπόρων ναρκωτικών;
Τέλος, επισημαίνεται, ότι η αποστολή της Προεδρικής Φρουράς, που συγκροτήθηκε σε Μονάδα στις 10 Φεβρουαρίου 1979 σύμφωνα με τις πρόνοιες του Περί Αστυνομίας Νόμου Κεφ. 285, είναι «η προστασία και ασφάλεια της Α. Ε. Προέδρου της Δημοκρατίας και των μελών της οικογένειας του» και διοικείται από Αξιωματικό, ο οποίος επιχειρησιακά υπάγεται στον Αρχηγό Αστυνομίας και Διοικητικά στον Β/Αρχηγό Υποστήριξης.
· Μέσα από τα ανωτέρω που βασίζεται και πώς προκύπτει ο αναβαθμισμένος ρόλος της Μονάδας Προεδρικής Φρουράς;
23/2/09
13/2/09
Αδυναμίες στη σχεδιαζόμενη αναδιοργάνωση της Εθνικής Φρουράς
Ο σχεδιασμός για την αναδιοργάνωση της Εθνικής Φρουράς χαρακτηρίζεται από συγκεκριμένες αδυναμίες που, τόσο άμεσα όσο και εξελικτικά, θα δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα στην αμυντική θωράκιση του τόπου. Κατ’ αρχήν, παρά την αναγκαιότητα συνδυασμού του όλου σχεδιασμού με σειρά σοβαρών εξοπλιστικών προγραμμάτων, τίποτα τέτοιο δεν προβλέπεται στο άμεσο μέλλον. Προβλέπεται να γίνουν αγορές μετά από την παρέλευση πολλών ετών, ενώ η στελέχωση της ΕΦ θα μειωθεί εντός διετίας, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός τεράστιου κενού. Ως μερικό και σχηματικό αντιστάθμισμα, προβλέπεται να χρησιμοποιηθούν πεπαλαιωμένα και επικίνδυνα οπλικά συστήματα που συμπλήρωσαν τον κύκλο της προσφοράς τους, δεν μπορούν πλέον να ανταποκριθούν στις σημερινές επιχειρησιακές ανάγκες και αντιμετωπίζονται άμεσα από ανώτερα συστήματα που διαθέτει η άλλη πλευρά.
Παράλληλα, η οροφή της στελέχωσης της ΕΦ θα μειωθεί ουσιαστικά, περιοριζόμενη στο σημείο της ελάχιστης δυνατής στελέχωσης. Έστω και αν θεωρηθεί ότι η ελάχιστη στελέχωση είναι ικανοποιητική, στην πράξη θα είναι πολύ εύθραυστη, λόγω του διαρκώς αυξανόμενου αριθμού της φυγοστρατίας που σήμερα τοποθετείται σε ποσοστό της τάξης του 15% για κάθε σειρά κατάταξης. Έτσι, ο αριθμός των στρατιωτών που θα υπηρετούν θα είναι κατά πολύ μικρότερος από τον προβλεπόμενο ως ελάχιστο με τις ανάλογες συνέπειες, ενώ η ταυτόχρονη ουσιαστική μείωση της εφεδρείας περιορίζει περαιτέρω τον αριθμό του δυναμικού της ΕΦ σε περίπτωση κρίσης.
Επιπλέον, με την αναδιαμόρφωση της δομής της ΕΦ που προβλέπει κατάργηση και σύμπτυξη μονάδων, μειώνεται σημαντικά η οροφή της πληρότητας των μονάδων, με αποτέλεσμα την παρουσίαση επίπλαστης εικόνας αύξησης του ποσοστού της πληρότητας ως αποτέλεσμα μαθηματικής αλχημείας κατά τμήμα και συνολικά. Σε αυτό το πλαίσιο, μεγάλος αριθμός φυλακίων και φυλασσόμενων σημείων στη γραμμή αντιπαράταξης θα εγκαταλειφθούν και θα υποκατασταθούν με κάμερες και περιοδικές περιπολίες. Η εγκατάλειψη των φυλακίων θα πλήξει καίρια το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών, ιδιαίτερα των κατοίκων των ακριτικών περιοχών, και παράλληλα θα θεωρηθεί ότι αλλάζει το στρατιωτικό status quo επί του εδάφους της περιοχής, όπως συνέβηκε ήδη σε χώρους όπου στο παρελθόν η πλευρά μας έπραξε αντιστοίχως. Κυρίως όμως, υποτιμούνται επικίνδυνα οι δυνατότητες μάχης και αντίστασης των φυλακίων, που είναι ουσιαστικές και σε περίπτωση ανάγκης θα είναι καθοριστικές.
Ο σχεδιασμός για την κάλυψη του δημιουργούμενου κενού με τη σταδιακή πρόσληψη αριθμού ΕΠΥ έχει επίσης σειρά από αδυναμίες, αφού τα χρονίζοντα προβλήματα των ΕΠΥ δεν έχουν επιλυθεί και οι σχετικές δυνατότητες της κυπριακής αγοράς εργασίας είναι περιορισμένες. Χαρακτηριστικά, σήμερα υπάρχει μεγάλη έλλειψη για την κάλυψη των υφιστάμενων αναγκών ενώ οι προσλήψεις που προβλέπονται πριν από τη μείωση της θητείας θα είναι ελάχιστες. Αντίστοιχες και ακόμη πιο ανησυχητικές είναι οι αδυναμίες του σχεδιασμού για πρόσληψη συγκεκριμένου αριθμού Οπλιτών Βραχείας Υπηρεσίας (ΟΒΥ), δηλαδή απολυόμενων στρατιωτών που θα συνεχίζουν να υπηρετούν επί μισθώ για κάποιο διάστημα, με όρους εποχιακών υπαλλήλων της δημόσιας υπηρεσίας. Εάν δεν προκύψει το απαραίτητο ενδιαφέρον, κάτι που είναι πολύ πιθανόν, ο σχεδιασμός θα καταρρεύσει παρασύροντας την ΕΦ.
Πέρα από αυτά όμως, για τη μείωση της στρατιωτικής θητείας θα δημιουργηθούν δύο σειρές κατάταξης των στρατευσίμων, με αποτέλεσμα τη δημιουργία σοβαρής ανισότητας μεταξύ των νέων. Στην πράξη, το διάστημα της μείωσης δεν θα είναι αξιοποιήσιμο για κανέναν, αφού τόσο πριν όσο και μετά από τη θητεία, οι έξι μήνες θα είναι εργασιακά και ακαδημαϊκά μετέωροι, παρά τα αποσπασματικά ημίμετρα που του σχεδιασμού. Σημειώνεται ότι το ίδιο ακριβώς σενάριο είχε μελετηθεί από το ΓΕΕΦ και στο παρελθόν, όπου διαπιστώθηκε ότι είναι ανεφάρμοστο, ενώ σήμερα παρουσιάζεται ως εφαρμόσιμος νεωτερισμός.
Τέλος, δημιουργείται σοβαρός κίνδυνος επιδείνωσης του φαινομένου της φυγοστρατίας αφού κατά το κενό διάστημα των έξι μηνών που θα προηγείται της στρατιωτικής θητείας αριθμός νέων θα ξεκινήσει την παρακολούθηση ακαδημαϊκών σπουδών και στη συνέχεια θα επιδιώξει αναστολή της στρατιωτικής υπηρεσίας αλλά και λόγω του ουσιαστικού περιορισμού της δυνατότητας παραχώρησης άδειας εξόδου και διανυκτέρευσης λόγω της υποστελέχωσης των μονάδων.
Παράλληλα, η οροφή της στελέχωσης της ΕΦ θα μειωθεί ουσιαστικά, περιοριζόμενη στο σημείο της ελάχιστης δυνατής στελέχωσης. Έστω και αν θεωρηθεί ότι η ελάχιστη στελέχωση είναι ικανοποιητική, στην πράξη θα είναι πολύ εύθραυστη, λόγω του διαρκώς αυξανόμενου αριθμού της φυγοστρατίας που σήμερα τοποθετείται σε ποσοστό της τάξης του 15% για κάθε σειρά κατάταξης. Έτσι, ο αριθμός των στρατιωτών που θα υπηρετούν θα είναι κατά πολύ μικρότερος από τον προβλεπόμενο ως ελάχιστο με τις ανάλογες συνέπειες, ενώ η ταυτόχρονη ουσιαστική μείωση της εφεδρείας περιορίζει περαιτέρω τον αριθμό του δυναμικού της ΕΦ σε περίπτωση κρίσης.
Επιπλέον, με την αναδιαμόρφωση της δομής της ΕΦ που προβλέπει κατάργηση και σύμπτυξη μονάδων, μειώνεται σημαντικά η οροφή της πληρότητας των μονάδων, με αποτέλεσμα την παρουσίαση επίπλαστης εικόνας αύξησης του ποσοστού της πληρότητας ως αποτέλεσμα μαθηματικής αλχημείας κατά τμήμα και συνολικά. Σε αυτό το πλαίσιο, μεγάλος αριθμός φυλακίων και φυλασσόμενων σημείων στη γραμμή αντιπαράταξης θα εγκαταλειφθούν και θα υποκατασταθούν με κάμερες και περιοδικές περιπολίες. Η εγκατάλειψη των φυλακίων θα πλήξει καίρια το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών, ιδιαίτερα των κατοίκων των ακριτικών περιοχών, και παράλληλα θα θεωρηθεί ότι αλλάζει το στρατιωτικό status quo επί του εδάφους της περιοχής, όπως συνέβηκε ήδη σε χώρους όπου στο παρελθόν η πλευρά μας έπραξε αντιστοίχως. Κυρίως όμως, υποτιμούνται επικίνδυνα οι δυνατότητες μάχης και αντίστασης των φυλακίων, που είναι ουσιαστικές και σε περίπτωση ανάγκης θα είναι καθοριστικές.
Ο σχεδιασμός για την κάλυψη του δημιουργούμενου κενού με τη σταδιακή πρόσληψη αριθμού ΕΠΥ έχει επίσης σειρά από αδυναμίες, αφού τα χρονίζοντα προβλήματα των ΕΠΥ δεν έχουν επιλυθεί και οι σχετικές δυνατότητες της κυπριακής αγοράς εργασίας είναι περιορισμένες. Χαρακτηριστικά, σήμερα υπάρχει μεγάλη έλλειψη για την κάλυψη των υφιστάμενων αναγκών ενώ οι προσλήψεις που προβλέπονται πριν από τη μείωση της θητείας θα είναι ελάχιστες. Αντίστοιχες και ακόμη πιο ανησυχητικές είναι οι αδυναμίες του σχεδιασμού για πρόσληψη συγκεκριμένου αριθμού Οπλιτών Βραχείας Υπηρεσίας (ΟΒΥ), δηλαδή απολυόμενων στρατιωτών που θα συνεχίζουν να υπηρετούν επί μισθώ για κάποιο διάστημα, με όρους εποχιακών υπαλλήλων της δημόσιας υπηρεσίας. Εάν δεν προκύψει το απαραίτητο ενδιαφέρον, κάτι που είναι πολύ πιθανόν, ο σχεδιασμός θα καταρρεύσει παρασύροντας την ΕΦ.
Πέρα από αυτά όμως, για τη μείωση της στρατιωτικής θητείας θα δημιουργηθούν δύο σειρές κατάταξης των στρατευσίμων, με αποτέλεσμα τη δημιουργία σοβαρής ανισότητας μεταξύ των νέων. Στην πράξη, το διάστημα της μείωσης δεν θα είναι αξιοποιήσιμο για κανέναν, αφού τόσο πριν όσο και μετά από τη θητεία, οι έξι μήνες θα είναι εργασιακά και ακαδημαϊκά μετέωροι, παρά τα αποσπασματικά ημίμετρα που του σχεδιασμού. Σημειώνεται ότι το ίδιο ακριβώς σενάριο είχε μελετηθεί από το ΓΕΕΦ και στο παρελθόν, όπου διαπιστώθηκε ότι είναι ανεφάρμοστο, ενώ σήμερα παρουσιάζεται ως εφαρμόσιμος νεωτερισμός.
Τέλος, δημιουργείται σοβαρός κίνδυνος επιδείνωσης του φαινομένου της φυγοστρατίας αφού κατά το κενό διάστημα των έξι μηνών που θα προηγείται της στρατιωτικής θητείας αριθμός νέων θα ξεκινήσει την παρακολούθηση ακαδημαϊκών σπουδών και στη συνέχεια θα επιδιώξει αναστολή της στρατιωτικής υπηρεσίας αλλά και λόγω του ουσιαστικού περιορισμού της δυνατότητας παραχώρησης άδειας εξόδου και διανυκτέρευσης λόγω της υποστελέχωσης των μονάδων.
6/2/09
Πρόταση Νόμου σχετικά με τη μείωση της στρατιωτικής θητείας - Απάντηση σε άρθρο του κ. Κωστάκη Αντωνίου
Σε άρθρο του στη στήλη «Στίγμα» στην Εφημερίδα «Σημερινή» της 04 Φεβρουαρίου 2009, ο κ. Κωστάκης Αντωνίου παραθέτει σειρά αναφορών σχετικά με την κατάθεση Πρότασης Νόμου εκ μέρους του Δημοκρατικού Κόμματος που αφορά τη διαδικασία λήψης απόφασης για μείωση της στρατιωτικής θητείας. Ο δημόσιος διάλογος για θέματα ιδιαίτερης εθνικής σημασίας είναι απαραίτητος και χαιρετίζω το σχετικό ενδιαφέρον του αρθρογράφου. Όμως ως ο εισηγητής της συγκεκριμένης Πρότασης οφείλω να προβώ σε ορισμένες διευκρινίσεις προς αποκατάσταση της αλήθειας, αφού ο κ. Αντωνίου στηρίζει τις απόψεις του κατά βάση σε ανακρίβειες.
1. Το ΔΗΚΟ λειτουργεί πολιτικά, μέσα από τη συμμετοχή του στην εκτελεστική και στη νομοθετική εξουσία. Στα πλαίσια της εκτελεστικής εξουσίας εκφράζει τη διαφωνία του με το συγκεκριμένο σχεδιασμό του Υπουργείου Άμυνας και στα πλαίσια της νομοθετικής εξουσίας εισηγείται τη ρύθμιση του νομικού πλαισίου έτσι ώστε να προκύψουν αποφάσεις ως προϊόν ευρύτατων πολιτικών και εθνικών συναινέσεων. Η έκφραση τεκμηριωμένων απόψεων σχετικά με το σημαντικό θέμα της αναδιοργάνωσης της ΕΦ και της μείωσης της στρατιωτικής θητείας είναι ουσιαστική υπηρεσία προς την Κυβέρνηση αφού την προστατεύει από αποφάσεις που κρίνουμε ότι έχουν σημαντικές αδυναμίες.
2. Η δυνατότητα του Υπουργικού Συμβουλίου για καθορισμό της διάρκειας της στρατιωτικής θητείας με απόφασή του, δεν είναι «συνταγματικό δικαίωμα του Προέδρου», δηλαδή δεν καθορίζεται από το Σύνταγμα, όπως λανθασμένα αναφέρει ο κ. Αντωνίου, αλλά παρέχεται στην εκτελεστική εξουσία από τη Βουλή με τον Περί Εθνικής Φρουράς Νόμο. Είναι αυτονόητο ότι μία λειτουργία που ρυθμίζεται με Νόμο που ψηφίστηκε από τη Βουλή, μπορεί να τροποποιηθεί με Νόμο που ψηφίζεται από τη Βουλή.
3. Η Πρόταση Νόμου του ΔΗΚΟ δεν αφορά τη διαδικασία αναδιοργάνωσης της Εθνικής Φρουράς, όπως λανθασμένα αναφέρει ο κ. Αντωνίου, αλλά μόνο το θέμα του καθορισμού της διάρκειας της στρατιωτικής θητείας.
4. Η Πρόταση Νόμου του ΔΗΚΟ αφορά αποκλειστικά την τροποποίηση του Άρθρου 5 του Περί Εθνικής Φρουράς Νόμου σύμφωνα με το οποίο η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία για όλους τους στρατεύσιμους ορίζεται ως εικοσιπεντάμηνη, εκτός εάν το Υπουργικό Συμβούλιο ορίσει συντομότερη θητεία για οποιαδήποτε κλάση κατάταξης. Το ΔΗΚΟ προτείνει όπως το σημείο αυτό τροποποιηθεί έτσι ώστε η απόφαση για μείωση της στρατιωτικής θητείας να μπορεί να προκύψει μέσα από την κατάθεση Νομοσχεδίου από την εκτελεστική εξουσία προς τη Βουλή των Αντιπροσώπων για σαφή επανακαθορισμό της διάρκειας της στρατιωτικής θητείας.
5. Το Υπουργικό Συμβούλιο θα διατηρήσει τη δυνατότητα που του παρέχει ο Νόμος για αύξηση της διάρκειας της στρατιωτικής θητείας σε περίπτωση εκτάκτου ανάγκης.
6. Όταν στο παρελθόν, το 2002, επί Προεδρίας Γλαύκου Κληρίδη και Υπουργίας Σωκράτη Χάσικου, μειώθηκε η στρατιωτική θητεία κατά ένα μήνα, από τους 26 στους 25 μήνες, η εκτελεστική εξουσία δεν έκανε χρήση του δικαιώματος για μείωση της στρατιωτικής θητείας με υπουργικό διάταγμα αλλά κατέθεσε Νομοσχέδιο στη Βουλή με το οποίο η στρατιωτική θητεία επανακαθοριζόταν ως μικρότερης διάρκειας.
Πέρα από αυτά όμως, όσον αφορά τους χαρακτηρισμούς του κ. Αντωνίου περί της στάσης του ΔΗΚΟ, αντιπαρατάσσω ότι η πρόταξη της ανάγκης για συλλογική ανάληψη της ευθύνης σημαντικών αποφάσεων που άπτονται της ασφάλειας του τόπου είναι καθήκον όλων, ιδιαίτερα όταν δρομολογούνται αποφάσεις που εμπεριέχουν κινδύνους. Π.χ. ο ΔΗΣΥ αναγνωρίζει επίσημα ότι με τη μείωση της θητείας στους 19 μήνες και με τη δημιουργία δύο σειρών κατάταξης το ποσοστό της φυγοστρατίας «θα υπερδιπλασιαστεί», ότι «το εγχείρημα της αναδιοργάνωσης – μείωσης θα καταρρεύσει» ότι «η κατάσταση θα είναι μη αναστρέψιμη», ότι θα δημιουργηθεί «σοβαρό επιχειρησιακό πρόβλημα» και ότι η πρόθεση της Κυβέρνησης «θα αποδυναμώσει αντί να ενισχύσει τη μαχητική ικανότητα της ΕΦ». Αλλά ο ΔΗΣΥ, παρά τις διαπιστώσεις του, φαίνεται ότι δεν υποστηρίζει την Πρόταση Νόμου του ΔΗΚΟ για ανάληψη ευθύνης προστασίας του τόπου και των πολιτών από τους κινδύνους που διαβλέπει. Δηλαδή αναμένει την κατάρρευση της διαδικασίας ώστε εκ των υστέρων να χαιρεκακεί «δικαιωμένος». Όμως ο κ. Κωστάκης Αντωνίου σημειώνει ότι «ο Δημοκρατικός Συναγερμός τηρεί υπεύθυνη και σοβαρή στάση και δεν φαίνεται διατεθειμένος να ακολουθήσει το ΔΗΚΟ στον κατήφορο». Ο κ. Αντωνίου μπορεί να υποστηρίζει μέσα από τη στήλη του τις πρακτικές όποιου Κόμματος κρίνει ο ίδιος, όμως θεωρώ ότι απλούστατα ο ΔΗΣΥ δεν είναι διατεθειμένος να ακολουθήσει το ΔΗΚΟ στον ανήφορο των έγκαιρων πολιτικών επιλογών που εμπεριέχουν ενδεχόμενο πολιτικό κόστος. Το ΔΗΚΟ τολμά να προτιμά το πολιτικό παρά το εθνικό κόστος και επιμένει να απευθύνεται στη διάνοια παρά στο θυμικό των πολιτών. Και όλοι οφείλουν να είναι αντικειμενικοί και εμπεριστατωμένοι, αλλά κυρίως να αποδίδουν τον ελάχιστο σεβασμό, στα όρια της ευγένειας, τόσο στους πολιτικούς οργανισμούς όσο και στους θεσμούς του κράτους, όπως είναι η Επιτροπή Άμυνας της Βουλής.
[Το άρθρο του κ. Αντωνίου είναι αναρτημένο ως "σχόλιο".]
1. Το ΔΗΚΟ λειτουργεί πολιτικά, μέσα από τη συμμετοχή του στην εκτελεστική και στη νομοθετική εξουσία. Στα πλαίσια της εκτελεστικής εξουσίας εκφράζει τη διαφωνία του με το συγκεκριμένο σχεδιασμό του Υπουργείου Άμυνας και στα πλαίσια της νομοθετικής εξουσίας εισηγείται τη ρύθμιση του νομικού πλαισίου έτσι ώστε να προκύψουν αποφάσεις ως προϊόν ευρύτατων πολιτικών και εθνικών συναινέσεων. Η έκφραση τεκμηριωμένων απόψεων σχετικά με το σημαντικό θέμα της αναδιοργάνωσης της ΕΦ και της μείωσης της στρατιωτικής θητείας είναι ουσιαστική υπηρεσία προς την Κυβέρνηση αφού την προστατεύει από αποφάσεις που κρίνουμε ότι έχουν σημαντικές αδυναμίες.
2. Η δυνατότητα του Υπουργικού Συμβουλίου για καθορισμό της διάρκειας της στρατιωτικής θητείας με απόφασή του, δεν είναι «συνταγματικό δικαίωμα του Προέδρου», δηλαδή δεν καθορίζεται από το Σύνταγμα, όπως λανθασμένα αναφέρει ο κ. Αντωνίου, αλλά παρέχεται στην εκτελεστική εξουσία από τη Βουλή με τον Περί Εθνικής Φρουράς Νόμο. Είναι αυτονόητο ότι μία λειτουργία που ρυθμίζεται με Νόμο που ψηφίστηκε από τη Βουλή, μπορεί να τροποποιηθεί με Νόμο που ψηφίζεται από τη Βουλή.
3. Η Πρόταση Νόμου του ΔΗΚΟ δεν αφορά τη διαδικασία αναδιοργάνωσης της Εθνικής Φρουράς, όπως λανθασμένα αναφέρει ο κ. Αντωνίου, αλλά μόνο το θέμα του καθορισμού της διάρκειας της στρατιωτικής θητείας.
4. Η Πρόταση Νόμου του ΔΗΚΟ αφορά αποκλειστικά την τροποποίηση του Άρθρου 5 του Περί Εθνικής Φρουράς Νόμου σύμφωνα με το οποίο η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία για όλους τους στρατεύσιμους ορίζεται ως εικοσιπεντάμηνη, εκτός εάν το Υπουργικό Συμβούλιο ορίσει συντομότερη θητεία για οποιαδήποτε κλάση κατάταξης. Το ΔΗΚΟ προτείνει όπως το σημείο αυτό τροποποιηθεί έτσι ώστε η απόφαση για μείωση της στρατιωτικής θητείας να μπορεί να προκύψει μέσα από την κατάθεση Νομοσχεδίου από την εκτελεστική εξουσία προς τη Βουλή των Αντιπροσώπων για σαφή επανακαθορισμό της διάρκειας της στρατιωτικής θητείας.
5. Το Υπουργικό Συμβούλιο θα διατηρήσει τη δυνατότητα που του παρέχει ο Νόμος για αύξηση της διάρκειας της στρατιωτικής θητείας σε περίπτωση εκτάκτου ανάγκης.
6. Όταν στο παρελθόν, το 2002, επί Προεδρίας Γλαύκου Κληρίδη και Υπουργίας Σωκράτη Χάσικου, μειώθηκε η στρατιωτική θητεία κατά ένα μήνα, από τους 26 στους 25 μήνες, η εκτελεστική εξουσία δεν έκανε χρήση του δικαιώματος για μείωση της στρατιωτικής θητείας με υπουργικό διάταγμα αλλά κατέθεσε Νομοσχέδιο στη Βουλή με το οποίο η στρατιωτική θητεία επανακαθοριζόταν ως μικρότερης διάρκειας.
Πέρα από αυτά όμως, όσον αφορά τους χαρακτηρισμούς του κ. Αντωνίου περί της στάσης του ΔΗΚΟ, αντιπαρατάσσω ότι η πρόταξη της ανάγκης για συλλογική ανάληψη της ευθύνης σημαντικών αποφάσεων που άπτονται της ασφάλειας του τόπου είναι καθήκον όλων, ιδιαίτερα όταν δρομολογούνται αποφάσεις που εμπεριέχουν κινδύνους. Π.χ. ο ΔΗΣΥ αναγνωρίζει επίσημα ότι με τη μείωση της θητείας στους 19 μήνες και με τη δημιουργία δύο σειρών κατάταξης το ποσοστό της φυγοστρατίας «θα υπερδιπλασιαστεί», ότι «το εγχείρημα της αναδιοργάνωσης – μείωσης θα καταρρεύσει» ότι «η κατάσταση θα είναι μη αναστρέψιμη», ότι θα δημιουργηθεί «σοβαρό επιχειρησιακό πρόβλημα» και ότι η πρόθεση της Κυβέρνησης «θα αποδυναμώσει αντί να ενισχύσει τη μαχητική ικανότητα της ΕΦ». Αλλά ο ΔΗΣΥ, παρά τις διαπιστώσεις του, φαίνεται ότι δεν υποστηρίζει την Πρόταση Νόμου του ΔΗΚΟ για ανάληψη ευθύνης προστασίας του τόπου και των πολιτών από τους κινδύνους που διαβλέπει. Δηλαδή αναμένει την κατάρρευση της διαδικασίας ώστε εκ των υστέρων να χαιρεκακεί «δικαιωμένος». Όμως ο κ. Κωστάκης Αντωνίου σημειώνει ότι «ο Δημοκρατικός Συναγερμός τηρεί υπεύθυνη και σοβαρή στάση και δεν φαίνεται διατεθειμένος να ακολουθήσει το ΔΗΚΟ στον κατήφορο». Ο κ. Αντωνίου μπορεί να υποστηρίζει μέσα από τη στήλη του τις πρακτικές όποιου Κόμματος κρίνει ο ίδιος, όμως θεωρώ ότι απλούστατα ο ΔΗΣΥ δεν είναι διατεθειμένος να ακολουθήσει το ΔΗΚΟ στον ανήφορο των έγκαιρων πολιτικών επιλογών που εμπεριέχουν ενδεχόμενο πολιτικό κόστος. Το ΔΗΚΟ τολμά να προτιμά το πολιτικό παρά το εθνικό κόστος και επιμένει να απευθύνεται στη διάνοια παρά στο θυμικό των πολιτών. Και όλοι οφείλουν να είναι αντικειμενικοί και εμπεριστατωμένοι, αλλά κυρίως να αποδίδουν τον ελάχιστο σεβασμό, στα όρια της ευγένειας, τόσο στους πολιτικούς οργανισμούς όσο και στους θεσμούς του κράτους, όπως είναι η Επιτροπή Άμυνας της Βουλής.
[Το άρθρο του κ. Αντωνίου είναι αναρτημένο ως "σχόλιο".]
4/2/09
Προβληματική Διαδικασία Αναδιοργάνωσης της Εθνικής Φρουράς
Το ΔΗΚΟ θεωρεί ότι η αναδιοργάνωση της Εθνικής Φρουράς είναι απαραίτητη, στη βάση της περαιτέρω ενίσχυσης από πλευράς δομών, υποδομών, εξοπλισμού και καλύτερης αξιοποίησης του ανθρώπινου δυναμικού, λαμβάνοντας υπόψη τις οικονομικές δυνατότητες και τις πολιτικές προτεραιότητες της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δυστυχώς, μέσα από την τρέχουσα διαδικασία, σε αυτή την εξίσωση προστέθηκε ως κεντρική παράμετρος η μείωση της στρατιωτικής θητείας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η όλη μελέτη και το διαμορφωθέν σχέδιο για την αναδιοργάνωση να βασίζονται στην καταχρηστική ανάγνωση της προεκλογικής δέσμευσης του Προέδρου Χριστόφια η οποία αφορούσε, κατά λέξη, «μελέτη του ενδεχομένου μείωσης της θητείας από τους 25 στους 19 μήνες» και όχι αναδιαμόρφωση και συρρίκνωση της Εθνικής Φρουράς ώστε να είναι δυνατή η μείωση της θητείας. Η όλη διαδικασία χαρακτηρίζεται από σειρά αδυναμιών και προβλημάτων που επηρεάζουν αρνητικά και καθοριστικά το τελικό αποτέλεσμα.
Για την εκπόνηση της μελέτης δεν αξιοποιήθηκαν εξωτερικοί ειδικοί και εμπειρογνώμονες, με αποτέλεσμα η μελέτη να είναι προϊόν της ευθύνης των ανώτατων αξιωματικών της Εθνικής Φρουράς για υλοποίηση των διαταγών της πολιτικής ηγεσίας, που επί του προκείμενου αφορούσαν τη μείωση της στρατιωτικής θητείας. Σημειώνεται ότι οι ανώτατοι αξιωματικοί που διεξήγαγαν τη μελέτη υπόκεινται στην αξιολόγηση του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς, για την υλοποίηση των διαταγών του οποίου είχαν την υποχρέωση να υπακούσουν. Στο παρελθόν το ΓΕΕΦ επανειλημμένα είχε δηλώσει αρμοδίως ότι είναι παντελώς αδύνατη η κατ’ ελάχιστον μείωση της δύναμης της Εθνικής Φρουράς ενώ σήμερα αναχώρησε από την εκφρασθείσα θέση του κατόπιν των εντολών που έλαβε.
Για την κατεύθυνση της μελέτης αξιοποιήθηκαν ως ουσιαστικό εργαλείο τα αποτελέσματα δημοσκοπήσεων που υλοποιήθηκαν, σύμφωνα με τα οποία η μείωση της στρατιωτικής θητείας είναι επιθυμία των στρατευσίμων και των οικογενειών τους. Το ΔΗΚΟ θεωρεί ότι για τα θέματα της άμυνας και της ασφάλειας του τόπου οι αποφάσεις δεν μπορούν να λαμβάνονται στη βάση της ικανοποίησης των επιθυμιών των πολιτών αλλά στη βάση των επιχειρησιακών αναγκών και των επιχειρησιακών σχεδιασμών.
Η διαδικασία της αναδιοργάνωσης/μείωσης της στρατιωτικής θητείας δρομολογήθηκε χωρίς ενημέρωση των αρμοδίων οργάνων της Βουλής των Αντιπροσώπων. Η κατ’ αρχήν ενημέρωση ήταν προϊόν αιτήματος της Επιτροπής Άμυνας της Βουλής και διαρκούσης της ενημέρωσης, το Υπουργείο Άμυνας κατέθεσε το σχεδιασμό προς έγκριση από το Υπουργικό Συμβούλιο και δρομολόγησε την υλοποίηση ενεργειών με την έκδοση διαταγών. Η παγιοποίηση της διαδικασίας και η έναρξη κύκλου ενημέρωσης προέκυψε μόνο μετά από την έντονη αντίδραση της κοινοβουλευτικής Επιτροπής Άμυνας και όχι από τη διάθεση της εκτελεστικής εξουσίας για διαβούλευση. Ακόμη, όπως αναφέρθηκε αρμοδίως στη Βουλή και όπως διαπιστώθηκε από την περαιτέρω συζήτηση με το Υπουργείο Άμυνας, ο σχεδιασμός είναι ολοκληρωμένος στη βάση της μείωσης της στρατιωτικής θητείας και δεν υπάρχει περιθώριο για τροποποίησή του ώστε να λαμβάνονται υπόψη οι ανησυχίες και οι προβληματισμοί που εκφράζονται από τον πολιτικό κόσμο.
Τέλος, παρά το ότι η Επιτροπή Άμυνας της Βουλής επανειλημμένα και επίσημα ζήτησε πρόσβαση στο υλικό της μελέτης για την αναδιοργάνωση ώστε να μπορεί να διαμορφώσει πλήρως ενημερωμένες και εμπεριστατωμένες απόψεις, δεν υπήρξε θετική ανταπόκριση σε αυτό το αίτημα με αποτέλεσμα η ενημέρωση να αφορά τα τμήματα της μελέτης που το Υπουργείο Άμυνας κρίνει ότι εξυπηρετούν την απόσπαση πολιτικής έγκρισης του σχεδιασμού.
Για την εκπόνηση της μελέτης δεν αξιοποιήθηκαν εξωτερικοί ειδικοί και εμπειρογνώμονες, με αποτέλεσμα η μελέτη να είναι προϊόν της ευθύνης των ανώτατων αξιωματικών της Εθνικής Φρουράς για υλοποίηση των διαταγών της πολιτικής ηγεσίας, που επί του προκείμενου αφορούσαν τη μείωση της στρατιωτικής θητείας. Σημειώνεται ότι οι ανώτατοι αξιωματικοί που διεξήγαγαν τη μελέτη υπόκεινται στην αξιολόγηση του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς, για την υλοποίηση των διαταγών του οποίου είχαν την υποχρέωση να υπακούσουν. Στο παρελθόν το ΓΕΕΦ επανειλημμένα είχε δηλώσει αρμοδίως ότι είναι παντελώς αδύνατη η κατ’ ελάχιστον μείωση της δύναμης της Εθνικής Φρουράς ενώ σήμερα αναχώρησε από την εκφρασθείσα θέση του κατόπιν των εντολών που έλαβε.
Για την κατεύθυνση της μελέτης αξιοποιήθηκαν ως ουσιαστικό εργαλείο τα αποτελέσματα δημοσκοπήσεων που υλοποιήθηκαν, σύμφωνα με τα οποία η μείωση της στρατιωτικής θητείας είναι επιθυμία των στρατευσίμων και των οικογενειών τους. Το ΔΗΚΟ θεωρεί ότι για τα θέματα της άμυνας και της ασφάλειας του τόπου οι αποφάσεις δεν μπορούν να λαμβάνονται στη βάση της ικανοποίησης των επιθυμιών των πολιτών αλλά στη βάση των επιχειρησιακών αναγκών και των επιχειρησιακών σχεδιασμών.
Η διαδικασία της αναδιοργάνωσης/μείωσης της στρατιωτικής θητείας δρομολογήθηκε χωρίς ενημέρωση των αρμοδίων οργάνων της Βουλής των Αντιπροσώπων. Η κατ’ αρχήν ενημέρωση ήταν προϊόν αιτήματος της Επιτροπής Άμυνας της Βουλής και διαρκούσης της ενημέρωσης, το Υπουργείο Άμυνας κατέθεσε το σχεδιασμό προς έγκριση από το Υπουργικό Συμβούλιο και δρομολόγησε την υλοποίηση ενεργειών με την έκδοση διαταγών. Η παγιοποίηση της διαδικασίας και η έναρξη κύκλου ενημέρωσης προέκυψε μόνο μετά από την έντονη αντίδραση της κοινοβουλευτικής Επιτροπής Άμυνας και όχι από τη διάθεση της εκτελεστικής εξουσίας για διαβούλευση. Ακόμη, όπως αναφέρθηκε αρμοδίως στη Βουλή και όπως διαπιστώθηκε από την περαιτέρω συζήτηση με το Υπουργείο Άμυνας, ο σχεδιασμός είναι ολοκληρωμένος στη βάση της μείωσης της στρατιωτικής θητείας και δεν υπάρχει περιθώριο για τροποποίησή του ώστε να λαμβάνονται υπόψη οι ανησυχίες και οι προβληματισμοί που εκφράζονται από τον πολιτικό κόσμο.
Τέλος, παρά το ότι η Επιτροπή Άμυνας της Βουλής επανειλημμένα και επίσημα ζήτησε πρόσβαση στο υλικό της μελέτης για την αναδιοργάνωση ώστε να μπορεί να διαμορφώσει πλήρως ενημερωμένες και εμπεριστατωμένες απόψεις, δεν υπήρξε θετική ανταπόκριση σε αυτό το αίτημα με αποτέλεσμα η ενημέρωση να αφορά τα τμήματα της μελέτης που το Υπουργείο Άμυνας κρίνει ότι εξυπηρετούν την απόσπαση πολιτικής έγκρισης του σχεδιασμού.
2/2/09
Ερώτηση προς τον Υπουργό Άμυνας για τον αριθμό των κατοχικών στρατευμάτων
Ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή των Αντιπροσώπων και απευθύνεται στον Υπουργό Άμυνας:
Παρακαλείται ο αρμόδιος Υπουργός να πληροφορήσει τη Βουλή των Αντιπροσώπων σχετικά με τη βασιμότητα του δημοσιεύματος της Εφημερίδας ΠΟΛΙΤΗΣ της 01 Φεβρουαρίου 2009, σύμφωνα με το οποίο ο αριθμός των κατοχικών στρατευμάτων ανέρχεται σε «κάτι περισσότερο από 24.000 άνδρες», με αναφερόμενη πηγή έκθεση της ΟΥΝΦΙΚΥΠ που παρουσιάστηκε από τον επικεφαλής της ειρηνευτικής δύναμης στην Κύπρο, Συνταγματάρχη Gerard Hughes.
Παρακαλείται ο αρμόδιος Υπουργός να πληροφορήσει τη Βουλή των Αντιπροσώπων σχετικά με τη βασιμότητα του δημοσιεύματος της Εφημερίδας ΠΟΛΙΤΗΣ της 01 Φεβρουαρίου 2009, σύμφωνα με το οποίο ο αριθμός των κατοχικών στρατευμάτων ανέρχεται σε «κάτι περισσότερο από 24.000 άνδρες», με αναφερόμενη πηγή έκθεση της ΟΥΝΦΙΚΥΠ που παρουσιάστηκε από τον επικεφαλής της ειρηνευτικής δύναμης στην Κύπρο, Συνταγματάρχη Gerard Hughes.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Αναρτήσεις
