Αδυναμίες στη σχεδιαζόμενη αναδιοργάνωση της Εθνικής Φρουράς

Ο σχεδιασμός για την αναδιοργάνωση της Εθνικής Φρουράς χαρακτηρίζεται από συγκεκριμένες αδυναμίες που, τόσο άμεσα όσο και εξελικτικά, θα δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα στην αμυντική θωράκιση του τόπου. Κατ’ αρχήν, παρά την αναγκαιότητα συνδυασμού του όλου σχεδιασμού με σειρά σοβαρών εξοπλιστικών προγραμμάτων, τίποτα τέτοιο δεν προβλέπεται στο άμεσο μέλλον. Προβλέπεται να γίνουν αγορές μετά από την παρέλευση πολλών ετών, ενώ η στελέχωση της ΕΦ θα μειωθεί εντός διετίας, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός τεράστιου κενού. Ως μερικό και σχηματικό αντιστάθμισμα, προβλέπεται να χρησιμοποιηθούν πεπαλαιωμένα και επικίνδυνα οπλικά συστήματα που συμπλήρωσαν τον κύκλο της προσφοράς τους, δεν μπορούν πλέον να ανταποκριθούν στις σημερινές επιχειρησιακές ανάγκες και αντιμετωπίζονται άμεσα από ανώτερα συστήματα που διαθέτει η άλλη πλευρά.
Παράλληλα, η οροφή της στελέχωσης της ΕΦ θα μειωθεί ουσιαστικά, περιοριζόμενη στο σημείο της ελάχιστης δυνατής στελέχωσης. Έστω και αν θεωρηθεί ότι η ελάχιστη στελέχωση είναι ικανοποιητική, στην πράξη θα είναι πολύ εύθραυστη, λόγω του διαρκώς αυξανόμενου αριθμού της φυγοστρατίας που σήμερα τοποθετείται σε ποσοστό της τάξης του 15% για κάθε σειρά κατάταξης. Έτσι, ο αριθμός των στρατιωτών που θα υπηρετούν θα είναι κατά πολύ μικρότερος από τον προβλεπόμενο ως ελάχιστο με τις ανάλογες συνέπειες, ενώ η ταυτόχρονη ουσιαστική μείωση της εφεδρείας περιορίζει περαιτέρω τον αριθμό του δυναμικού της ΕΦ σε περίπτωση κρίσης.
Επιπλέον, με την αναδιαμόρφωση της δομής της ΕΦ που προβλέπει κατάργηση και σύμπτυξη μονάδων, μειώνεται σημαντικά η οροφή της πληρότητας των μονάδων, με αποτέλεσμα την παρουσίαση επίπλαστης εικόνας αύξησης του ποσοστού της πληρότητας ως αποτέλεσμα μαθηματικής αλχημείας κατά τμήμα και συνολικά. Σε αυτό το πλαίσιο, μεγάλος αριθμός φυλακίων και φυλασσόμενων σημείων στη γραμμή αντιπαράταξης θα εγκαταλειφθούν και θα υποκατασταθούν με κάμερες και περιοδικές περιπολίες. Η εγκατάλειψη των φυλακίων θα πλήξει καίρια το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών, ιδιαίτερα των κατοίκων των ακριτικών περιοχών, και παράλληλα θα θεωρηθεί ότι αλλάζει το στρατιωτικό status quo επί του εδάφους της περιοχής, όπως συνέβηκε ήδη σε χώρους όπου στο παρελθόν η πλευρά μας έπραξε αντιστοίχως. Κυρίως όμως, υποτιμούνται επικίνδυνα οι δυνατότητες μάχης και αντίστασης των φυλακίων, που είναι ουσιαστικές και σε περίπτωση ανάγκης θα είναι καθοριστικές.
Ο σχεδιασμός για την κάλυψη του δημιουργούμενου κενού με τη σταδιακή πρόσληψη αριθμού ΕΠΥ έχει επίσης σειρά από αδυναμίες, αφού τα χρονίζοντα προβλήματα των ΕΠΥ δεν έχουν επιλυθεί και οι σχετικές δυνατότητες της κυπριακής αγοράς εργασίας είναι περιορισμένες. Χαρακτηριστικά, σήμερα υπάρχει μεγάλη έλλειψη για την κάλυψη των υφιστάμενων αναγκών ενώ οι προσλήψεις που προβλέπονται πριν από τη μείωση της θητείας θα είναι ελάχιστες. Αντίστοιχες και ακόμη πιο ανησυχητικές είναι οι αδυναμίες του σχεδιασμού για πρόσληψη συγκεκριμένου αριθμού Οπλιτών Βραχείας Υπηρεσίας (ΟΒΥ), δηλαδή απολυόμενων στρατιωτών που θα συνεχίζουν να υπηρετούν επί μισθώ για κάποιο διάστημα, με όρους εποχιακών υπαλλήλων της δημόσιας υπηρεσίας. Εάν δεν προκύψει το απαραίτητο ενδιαφέρον, κάτι που είναι πολύ πιθανόν, ο σχεδιασμός θα καταρρεύσει παρασύροντας την ΕΦ.
Πέρα από αυτά όμως, για τη μείωση της στρατιωτικής θητείας θα δημιουργηθούν δύο σειρές κατάταξης των στρατευσίμων, με αποτέλεσμα τη δημιουργία σοβαρής ανισότητας μεταξύ των νέων. Στην πράξη, το διάστημα της μείωσης δεν θα είναι αξιοποιήσιμο για κανέναν, αφού τόσο πριν όσο και μετά από τη θητεία, οι έξι μήνες θα είναι εργασιακά και ακαδημαϊκά μετέωροι, παρά τα αποσπασματικά ημίμετρα που του σχεδιασμού. Σημειώνεται ότι το ίδιο ακριβώς σενάριο είχε μελετηθεί από το ΓΕΕΦ και στο παρελθόν, όπου διαπιστώθηκε ότι είναι ανεφάρμοστο, ενώ σήμερα παρουσιάζεται ως εφαρμόσιμος νεωτερισμός.
Τέλος, δημιουργείται σοβαρός κίνδυνος επιδείνωσης του φαινομένου της φυγοστρατίας αφού κατά το κενό διάστημα των έξι μηνών που θα προηγείται της στρατιωτικής θητείας αριθμός νέων θα ξεκινήσει την παρακολούθηση ακαδημαϊκών σπουδών και στη συνέχεια θα επιδιώξει αναστολή της στρατιωτικής υπηρεσίας αλλά και λόγω του ουσιαστικού περιορισμού της δυνατότητας παραχώρησης άδειας εξόδου και διανυκτέρευσης λόγω της υποστελέχωσης των μονάδων.